Een zonnige zondag op zee.

Vanaf het achterdek hebben we een ruim uitzicht op blauwe lucht en zee.

Met zonlicht op zee worden we wakker. Wat een ruim bed en wat slaapt het hier lekker! Ik verbaas me er over dat ik vannacht helemaal geen deining heb gevoeld. Ik kan me bijna niet voorstellen dat we niet op vaste grond maar met de zee onder ons slapen. Het is heel rustig in onze hut, ik hoor enkel stilte. Freek wijst me op het zachte gezoem van de airco en het schip. Ik hoor het amper en vind het slaapverwekkend.

Het is vandaag fantastisch zomers weer, het is 20 graden. We treffen het om met dit stralende weer een vaar dag te hebben.
De meeste gasten zijn oudere mensen maar toch zie ik ook jongeren en hele gezinnen met kinderen en baby’s. De mensen komen overal vandaan maar er zijn deze reis ook veel Nederlanders. Zo’n groot cruiseschip is werkelijk een heel bedrijf, een varend dorp op zich. Ongelooflijk, wat een energie heeft dit luxe gebeuren nodig. Wat worden er veel grondstoffen gebruikt, waar worden alle afvalstoffen geloosd? Is dit alles te verantwoorden? We praten er samen over. Dit leven is een groot contrast met onze fietsvakantie naar Rome.

Bij cruisen hoort veel en lekker eten, ik moet een beetje wennen aan al dit overvloedige aanbod. Er worden heel wat activiteiten en excursies aangeboden. Er wordt werkelijk van alles georganiseerd, voor elk wat wils.
Er zijn vele cursussen te volgen op allerlei gebied van koken, fotografie en ik weet niet wat allemaal nog meer. Je kunt zwemmen, wandelen op het dek, fitnessen, gymmen, tennissen, er zijn genoeg mogelijkheden om te bewegen. Maar er is ook een bioscoop en bijna elke avond is er op hoog niveau een mooie show waar gedanst en gezongen gaat worden.

Naar de excursie balie en een drankje drinken.

Belangrijk is dat de gasten het naar de zin hebben, mee gaan met excursies en dat ze enthousiast worden om meerdere cruises te boeken.
Ik moet ook een beetje wennen om met zoveel mensen op een schip te zitten en aan het luxe luie leventje. Toch is het niet overal druk. Er zijn veel mensen, maar ze verspreiden zich over het hele schip. Ik heb hier een leven als een prinses! Alles wordt voor je gedaan. Als je gegeten hebt dan kan je zo van tafel gaan. Wij eten in het Lido Restaurant met een fantastisch uitzicht op zee, waar in buffet vorm een enorme keuze aan heerlijk eten is.

Een prachtige zonnige dag, de hele dag op zee varen.

We wandelen vanmorgen over het hele schip, er staat een fris windje maar gelukkig schijnt de zon. Al wandelend op het dek zie ik hem ineens zitten. Ach, kijk toch eens, daar in een beschut hoekje daar zit hij, doodmoe, de verstekeling. Hij kan niet eens meer op zijn pootjes staan. Heel klein, met doffe veertjes, de kraaloogjes wijd open, verwezen en moe zit hij voor zich uit te staren. Dat arme vogeltje, is hij misschien na een lange tocht verdwaald te zijn, uitgeput hier op het schip geland? Zou hij het redden, en is dit misschien een winterkoninkje?

Al wandelend ontdekken we steeds weer nieuwe zalen. We zien mooi met zorg ingerichte ruimtes. Helemaal boven in het kraaiennest lijkt het alsof deze ruimte voor ‘piraten’ is. Het is er beschut, er is geen mens, heerlijk, dit is een lekker zonnig rustig plekje om te zitten.

Er staat een stevig windje op het zonnedek. Overal liggen al mensen te zonnen. Er staat een jacuzzi, het water schuimt uitnodigend. We horen informatie vanuit de intercom. Het is de stem van Marcel, de cruise director. Elke dag prijst hij allerlei activiteiten aan. Vandaag gaan wij naar twee presentaties waar we informatie krijgen over Noorwegen en over de excursies waar we aan deel kunnen nemen. Dit helpt om een goede keuze te maken.

Linksboven: een vogeltje als verstekeling op het schip. Rechtsboven: het zwembad wordt veel gebruikt.
Midden links: op het bovendek kun je uit de wind en in de zon zitten.
Overige foto’s: De hele dag veel keus bij het Lido restaurant.

Vanmiddag gaan we lekker een poosje op het zonnedek liggen, de jacuzzi is heerlijk warm. Daar lig ik dan, op zo’n lekker lui ligbed, zwemmen in warm water, met uitzicht op zee en allerlei lekkers binnen hand bereik. Ik knijp even in mijn arm, het is echt waar, wat een leven op zo’n cruiseschip!
Vanavond is er een flitsende voorstelling met zang en dans. De danseressen in hun kleurige baljurken lijken te zweven over het podium. De zangers zingen zuiver, het samenspel met de dansers is echt subliem! We genieten er dubbel van.

Kapitein Hans Mateboer geeft elke dag informatie over de intercom. Met zijn warme stem vertelt hij dat we vannacht om 1 uur het wijde Sognefjord binnen zullen varen. Ik hoor hem zeggen dat dit fjord ruim 200 kilometer lang is. Daarna zullen we nog door het Aurlandfjord naar het plaatje Flam varen. Ook vertelt hij hoeveel zeemijlen (afstand )we afleggen en met hoeveel knopen (snelheid) we varen. Vannacht om 1 uur, ik knoop het in mijn oren.

’s Nachts varen we het Sognefjord in. Dit behoort tot de 3 langste fjorden van de wereld. Daarna varen we via het Aurlandfjord naar het plaatsje Flam.

Ik vind het spannend, lig al in bed maar om 1 uur schuif ik het gordijn aan de kant. Een inktzwarte zee is het enige wat ik zie. Om 3 uur word ik wakker, ik kijk naar buiten en in de verte zie ik op verschillende punten kleine lichtjes branden. Zou dat de kustlijn zijn of zijn het de lichtjes van schepen? Mijn ogen zijn zwaar, ze vallen bijna dicht, snel zoek ik voor een paar uur mijn bed nog op, welterusten.
(Deze site volgen? Klik op volg in de zwarte balk bovenin)