Kerst in Düsseldorf en een plotseling naar einde van de reis.

Met Kerst slapen op een cruiseschip is wel bijzonder. Het zacht brommende monotone geluid maakt me slaperig en het bed ligt heerlijk. In de vroege morgen 2e kerstdag meren we aan in Düsseldorf, de hoofdstad van Noord-Rijnland-Westfalen, die in 1288 stadsrechten kreeg.

Vandaag is het de laatste dag van deze reis. In gedachten groei ik al naar het einde van deze reis toe. We gaan met een gids na het ontbijt een stadswandeling maken. Twee gidsen komen om 10 uur bij ons op het schip. De groepen zijn snel gemaakt, Freek en ik gaan ieder met een groep mee. Het is altijd mooi om met een gids de bezienswaardigheden van een vreemde stad te zien. Het is echt koud; een ijskoude wind blaast in ons gezicht.

De glasblazer op de Kerstmarkt aan het werk.

De gids leidt ons allereerst langs een groot herinneringsmonument over de geschiedenis van de stad. De rondleiding voert ons langs een wand van gekleurd mozaïek, het gotische Rathaus, het ruiterstandbeeld van Jan Wellem en de pfarrkirch St. Andreas. In de kerk horen we muziek, het orkest stemt hun instrumenten en het koor is aan het inzingen. Wat is dit een bijzonder mooie witte barokke kerk! De gids vertelt enthousiast over zijn stad. We lopen langs de winderige kade, de Altstad met zijn gezellige straten vol met restaurants en terrassen. De zeven kerstmarkten zijn vandaag ook weer open. Maar nu klinken er vele kerkklokken. Wat klinkt dit mooi, het is immers Kerst en de kerstdiensten beginnen. In de gotische hallenkerk Lambertuskirche is een mis, we kunnen daar nu niet naar binnen, dat zou storend zijn. De gids wijst ons op veel leuke bezienswaardigheden waar je zelf aan voorbij zou lopen. We lopen langs het huis waar de Duitse dichter Heinrich Heine is geboren. Zijn boeken zijn door de Hitlerjugend in 1933 verbrand.. Op 27 oktober 1941 reed de eerste trein met Düsseldorfer joden naar de concentratiekampen in het Oosten, gruwelijk.. Er waren ongeveer 400 kampen waar duizenden dwangarbeiders en oorlogsgevangenen moesten werken en hierbij omkwamen..

De barokke St Andreaskerk.

Na de uitgebreide heerlijke lunch schijnt de zon, we maken nog een rondje langs de kade, kerstmarkt en winkelstraat. Als het donker wordt is het sfeervol en gezellig druk op straat. In de gotische hallenkerk Lambertuskirche is het stil, kaarsjes geven een lichtgevende gloed. De kerk is open en het is zeker de moeite waard om er naar binnen te gaan. We bewonderen de grote kerststal, lopen langs wat tot nadenken stemt en hoop geeft. Ook de St. Andreaskirche is open. Op ons gemak bekijken we deze witte barokke kerk.

Weer buiten is het nog kouder en drukker met mensen geworden.

Terug in het schip is het lekker warm. Voor het diner geven wij de laatste informatie over de ontscheping van morgen. De gasten en wij genieten van het heerlijke diner op deze laatste verwendag. Ik besluit dat de koks wel in het zonnetje gezet mogen worden. Een daverend applaus klinkt terwijl de glunderende koks in een lange optocht door de eetzaal lopen. Het lijkt mij leuk om de rest van de bemanning vanavond nog een applaus te geven.

Het was een bijzondere, en andere Kerst dan andere jaren. Geen Kerst met kinderen en kleinkinderen maar varen op de Rijn, steden in kerstsfeer bezoeken. We genieten van de ontspannen gezichten tijdens deze reis. Het is fijn om te zien dat de mensen het reuze naar de zin hebben. We zijn blij dat er tot nog toe geen ernstig zieken zijn geweest en dat er geen ongelukken zijn gebeurd. We hebben van deze Kerstreis Rijncruise genoten en van het reisleider en gastheer/gastvrouw zijn!

De kleurige kademuur in Düsseldorf.

En toch.. het zou niet eerlijk zijn om niets te vermelden over het plotselinge nare einde van deze reis. Kort na het diner is het schip tegen een brugpijler van een snelweg over de Rijn gebotst. Het gebeurde dichtbij Duisburg. De klap kwam hard aan waarbij veel gewonden vielen. De schrik was groot. Freek rende weg om naar de veiligheid te kijken en de medewerker van effeweg.nl te bellen, die direct onderweg was naar ons toe. Ik liep op het gekerm van de zwaargewonden af en bleef bij hen. Andere lichtgewonden brachten we naar de bibliotheek.

Alle lof voor de bemanning en de vele hulpverlening , brandweer en artsen, wat later op gang kwam. We hielpen waar we konden en probeerden rust en vertrouwen uit te stralen. Het werd een lange donkere nacht.. Ineens was de reis voorbij, een verschrikking.. Niemand kon zijn hut meer in. De gewonden werden naar de ziekenhuizen gebracht. Velen van hen kwamen na onderzoek en/ of behandeling weer terug. De cordate medewerker van effeweg.nl arriveerde en gaf informatie over de terugreis. Met bussen werden allen naar hun woonplaats vervoerd. Iedereen was slaperig, moe en ontredderd. De bagage is later keurig thuis bezorgd. Onze gedachten zijn bij de kapitein en de zwaarste gewonden in het ziekenhuis. We hopen zo dat het weer goed komt met hen.. We vinden het erg dat het zó moest eindigen en dat we de gasten niet in een opgewekte stemming uit konden zwaaien. En toch zijn we ook dankbaar, het had immers nog veel erger af kunnen lopen..
WIJ HEBBEN KORTE FILMPJES VAN DE REIS GEMAAKT. WIL JE HET ZIEN?
van Keulen tot Mainz KLIK HIER
van Koblenz tot Düsseldorf KLIK HIER